|
اثربخشی گشتالت‌درمانی بر تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو در مردان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
|
سمیه عباسی  |
| دانشجوی فوق لیسانس پیام نور تهران |
|
|
چکیده: (226 مشاهده) |
هدف: پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی گشتالت‌درمانی بر اضطراب، تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگوی مردان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شاغل در عسلویه پرداخته است. روش: این پژوهش کاربردی و کمی از نوع نیمه‌آزمایشی پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه با گروه کنترل است. نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای از میان 400 نفر از جامعه آماری مردان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شاغل در عسلویه انجام شد. 30 نفر مرد به عنوان نمونه پژوهشی در دو گروه کنترل و آزمایش و به صورت تصادفی در گروه‌ها جای‌گذاری گردیدند. برای گروه آزمایش مداخله گشتالت درمانی طی 8 جلسه به مدت 2 ماه برگزار گردید. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های استاندارد توانمندی ایگو (PIES)، پرسش‌نامه تمایزیافتگی خود (DSI) و پرسش‌نامه اضطراب بک(BAI) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار آماری SPSS و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: تفاوت متغیرهای اضطراب، تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگو در دو گروه آزمایش و کنترل در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری از لحاظ آماری معنادار بودند. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده حاکی از اثربخشی گشتالت درمانی بر اضطراب، تمایزیافتگی خود و توانمندی ایگوی مردان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شاغل در عسلویه میباشد. همچنین تاثیر گشتالت درمانی بر اضطراب در دراز مدت پایدار می باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: گشتالت درمانی، اختلال اضطراب فراگیر، تمایزیافتگی خود، توانمندی ایگو |
|
|
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/10/6 | ویرایش نهایی: 1401/10/28 | پذیرش: 1402/1/11
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
