هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تعالییابی شغلی بر بهزیستی شغلی و موفقیت ادراکشده شغلی بود. این مطالعه از نوع آزمایشی با طراحی پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و آزمایش انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان بخش تولید و عملیات یک شرکت صنعتی در شیراز، ایران بود. نمونهای متشکل از 40 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه 20 نفری تقسیم شدند. ابزارهای اندازهگیری شامل پرسشنامه بهزیستی شغلی (Heiniken, 1998) و پرسشنامه موفقیت ادراکشده شغلی (Greiner, 2008) بودند که در مراحل پیشآزمون و پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شدند.
گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقهای هفتگی آموزش تعالییابی شغلی طی هشت هفته شرکت کردند. پروتکل آموزش بر اساس چارچوب تعالییابی شغلی Wrzesniewski و Dutton (2001) بود و شامل تمرینات عملی و بحثهایی پیرامون تغییر در وظایف، تغییر شناختی و تغییر در روابط شغلی میشد. هر جلسه شامل ارائه نظری، فعالیتهای گروهی و تمرینات بازتابی با هدف تقویت رفتار پیشدستانه شرکتکنندگان در بازتعریف نقشهای شغلی بود. گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد.
دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تکمتغیره (ANCOVA) در نرمافزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش تعالییابی شغلی بهطور معناداری بهزیستی شغلی و موفقیت ادراکشده شغلی را بهبود بخشیده است (P < 0.01). بر اساس این یافتهها، توصیه میشود سازمانها برنامههای آموزش تعالییابی شغلی را به منظور ارتقای بهزیستی و موفقیت شغلی کارکنان اجرا نمایند.